Film „Maudie” porusza wiele czułych strun, o których nawet nie wiedzieliśmy, że w nas drzemią. Przyznaje, nie znałam historii Maud Lewis przed obejrzeniem filmu. Nie wiedziałam, że ta cudowna kobieta, chorująca na reumatoidalne zapalenie stawów, jest uznana w Kanadzie za kultową folkową artystkę. Jak się cieszę, że moja niewiedza się skończyła w ten sobotni wieczór.

Nie wiem czy to za sprawą genialnej gry Sally Hawkins czy kanadyjskich pejzaży, ale przez 115 minut poczułam więcej, niż byłam w stanie udźwignąć bez szkody dla swojego makijażu.
Jest to historia kobiety, która przez swoje fizyczne ułomności była „czarną owcą” w rodzinie, bezwolną, bez perspektyw na szczęście. Tak mogłoby się stać, gdyby nie fakt, że Maud Lewis potrafiła cieszyć się ze wszystkiego.


Malowanie stało się jej sposobem na oddawanie prostych emocji. Katalizatorem stała się praca u burkliwego rybaka, Everetta Lewisa, której podjęła się chcąc uciec spod kurateli surowej ciotki. Wydaje się, że fizyczna praca i równie ciężki charakter pracodawcy, a raczej despoty, złamie charakter Maud. Nic bardziej mylnego. Z ujmującym za serce uśmiechem Maud oswaja, zarówno ciasny i ponury dom, oraz równie ponurego gospodarza. Do tego stopnia, że wkrótce zostają małżeństwem, a mały dom stale pokrywają nowe malunku, ponieważ nasza bohaterka maluje na deskach, ścianach a nawet oknach.

Jak to często bywa, zupełny przypadek sprawił ze na drodze Maudie stanęła osoba, dzięki której proste rysunki, malowane niczym ręką dziecka, stały się popularne a ich posiadaczem był nawet Richard Nixon.

Unikam filmów z banalnym przesłaniem: „myśl pozytywnie”. Jakże się cieszę, że nie przeszłam obok niego obojętnie. Gra aktorska, muzyka i zdjęcia tworzą niepowtarzalną całość. Jeśli spodziewacie się wartkiej akcji tu jej nie znajdziecie, ale nie ma tu mowy o nudzie czy przedłużaniu scen. Spodziewajcie się raczej nienachalnego humoru i nauki jak być szczęśliwym.  Jest jeszcze jedno proste przesłanie tego filmu.

Jeśli robisz to, co kochasz, to choćbyś mieszkał tam „gdzie diabeł mówi dobranoc”, Twoja twórczość znajdzie odbiorców. Bo ludzie kochają szczerość.

A Wy już oglądaliście film „Maudie”? Może ktoś ma zupełnie inne wrażenia, piszcie śmiało w komentarzach.